Kilka uwag o pandemicznej tęsknocie Polaków za turystyką festiwalową
 
Więcej
Ukryj
1
Katedra Studiów nad Kulturą i Badań Ery Cyfrowej, Wydział Humanistyczny, AGH Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie, Polska
 
 
Data nadesłania: 17-03-2023
 
 
Data ostatniej rewizji: 03-05-2023
 
 
Data akceptacji: 07-05-2023
 
 
Data publikacji: 30-06-2023
 
 
Autor do korespondencji
Magdalena Parus-Jankowska   

Katedra Studiów nad Kulturą i Badań Ery Cyfrowej, Wydział Humanistyczny, AGH Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie, Ul. Czarnowiejska 36, 30-054, Kraków, Polska
 
 
Studia Humanistyczne AGH 2023;(1):61-70
 
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Pandemia Covid-19 znacząco zmieniła formy spędzania czasu wolnego, między innymi wpłynęła na sposób słuchania muzyki – jednej z najczęstszych aktywności Polaków w czasie wolnym. W początkowym okresie pandemii zamknięto instytucje kultury, w tym te muzyczne, i odwołano koncerty plenerowe oraz festiwale, przez co słuchacze stracili możliwość bezpośredniego uczestniczenia we wszelkich wydarzeniach muzycznych, a artyści wykonywania muzyki na żywo. Zarówno jednym jak i drugim nie pozostało nic innego, jak przenieść swoje aktywności do Internetu. Szybko jednak okazało się, że takie obcowanie z muzyką jest dla słuchaczy (i wykonawców) niewystarczające. Z badań wynika, że jedną z największych tęsknot w czasie pandemii była chęć uczestnictwa w wydarzeniu muzycznym na żywo – koncercie lub festiwalu. Artykuł przedstawia festiwal jako przykład wielozmysłowej kultury iwentu, rodzaju święta, w którym muzyka odgrywa ważne społeczne funkcje – integracji społecznej i budowania poczucia wspólnoty, czyli tego, czego Polakom w pandemii najbardziej brakowało.
 
REFERENCJE (28)
1.
Agamennone, M., Palma, D., Sarno, G. (eds.). (2022). Sounds of the Pandemic. Accounts, Experiences, Perspectives in Times of COVID-19. London: Routledge.
 
2.
CBOS. (2018). Komunikat z badań nr 102/2018: Słuchanie muzyki. Warszawa: CBOS.
 
3.
CBOS. (2022). Komunikat z badań nr 17/2022: Aktywności i doświadczenia Polaków w 2021. Warszawa: CBOS.
 
4.
Baster, D. (2020). Festiwale jako atrakcja turystyczna oraz czynnik rozwoju turystyki i lokalnej przedsiębiorczości na przykładzie Pol’and’Rock Festival w Kostrzynie nad Odrą. Studia Geographica, 15, 118–137.
 
5.
Chaciński, B. (2021). Festiwale muzyczne: Polskie znaczy najlepsze. Polityka, 32, 66.
 
6.
Drozdowski, R., Frąckowiak, M., Krajewski, M., Kubacka, M., Luczys, P., Modrzyk, A., Rogowski, Ł., Rura, P., Stamm, A. (2020). Życie codzienne w czasach pandemii. Poznań: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza.
 
7.
Getz, D. (2008). Event tourism: Definition, evolution, and research. Tourism Management, 3, 403–428.
 
8.
Huizinga, J. (2007). Homo ludens. Zabawa jako źródło kultury. Warszawa: Wydawnictwo Aletheia.
 
9.
Iwan, B. (2017). Rozwój turystyki eventowej w Polsce. Zeszyty Naukowe. Turystyka i Rekreacja, 1, 55–72.
 
10.
Jabłońska, B. (2014). Socjologia muzyki. Warszawa: Scholar.
 
11.
Jabłońska, B. (2022). O muzyce w czasach pandemii: Socjologiczna interpretacja zmiany praktyk muzycznych na poziomie wykonawczym i odbiorczym. Załącznik Kulturoznawczy, 9, 591–612.
 
12.
Karendał, P. (2014). Festiwal w Jarocinie w dobie PRL-u – historia, znaczenie, funkcje. Kultura Popularna, 2 (40), 45–55.
 
13.
Kuligowski, W. (2016). Oszołomienie i eksces. Festiwale muzyczne jako święto. W: M. Pranke, P. Tański, J. Osiński (red.), Kultura rocka 2. Słowo – dźwięk – performance (s. 63–79). Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.
 
14.
Małanicz-Przybylska, M. (2020). Muzyczne rytuały w czasach zarazy. Lud, 104, 299–319.
 
15.
Merriam, A.P. (1964). The Anthropology of Music. Evenston: Northwestern University Press.
 
16.
NCK. (2020). Gotowość do podjęcia aktywności kulturalnej po zniesieniu ograniczeń epidemicznych. Komunikat z badania Narodowego Centrum Kultury. Warszawa: NCK.
 
17.
Nożyński, S. (2017). Muzyka na żądanie – transformacje w obszarze kultury audialnej. Kultura Współczesna, 3, 99–109.
 
18.
Nożyński, S., Okólski, M. (2021). Kultura w czasie pandemii. Rekonesans dotyczący pierwszych miesięcy funkcjonowania technologicznie zapośredniczonej muzyki w warunkach izolacji. Studia de Cultura, 4, 63–79.
 
19.
Nożyński, S., Parus-Jankowska, M. (2020). Preferencje muzyczne w dobie popularności strumieniowego słuchania muzyki. Studia Humanistyczne AGH, 1, 71–83.
 
20.
Orosa Paleo, I., Wijnberg, N. (2006). Popular music festivals and classification: A typology of festivals and an inquiry into their role in the formation of musical genres. International Journal of Arts Management, 8(2), 50–61.
 
21.
Panasiuk, A. (red.). (2006). Marketing usług turystycznych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
 
22.
Parus-Jankowska, M. (2019). Polish Music Festivals as a Tool of Socialist Propaganda. W: J. Blüml, Y. Kajanová, R. Ritter (ed.), Popular Music in Communist and Postcommunist Europe (s. 125–133). Berlin: Peter Lang.
 
23.
Pęczak, M. (2017). Od odświętności do codzienności – muzyka jako audiosfera współczesnego świata. Kultura Współczesna, 3, 36–44.
 
24.
Piasecka, E. (2012). Uczestnictwo w muzycznych wydarzeniach kulturalnych – forma turystyki czy tylko sposób spędzania czasu wolnego? Turystyka Kulturowa, 2, 41–52.
 
25.
Ratkowska, P. (2010). O festiwalu w kontekście turystyki kulturowej, czyli turystyka eventowa raz jeszcze. Turystyka Kulturowa, 6, 26–46.
 
26.
Mikos von Rohrscheidt, A. (2008). Turystyka kulturowa. Fenomen. Potencjał. Perspektywy. Gniezno: Wydawnictwo GWSHM Milenium.
 
27.
Small, Ch. (1999). Musicking – the meanings of performing and listening. A lecture. Music Education Research, 1, 9–22.
 
28.
Szlendak, T. (2010). Wielozmysłowa kultura iwentu. Skąd się wzięła, czym się objawia i jak w jej ramach oceniać dobra kultury. Kultura Współczesna, 4, 80–97.
 
eISSN:2300-7109
Journals System - logo
Scroll to top