W artykule podjęto próbę zilustrowania trzech relacji pomiędzy literaturą a miastem. W pierwszej z nich miasto staje się treścią literatury jako inspiracja, zrekonstruowana mapa, ale także indywidualne doświadczenie. W drugiej – literatura inicjuje działania twórcze w mieście. Reprezentują je rzeźby literackie, modyfikacje budynków mieszkalnych, a także interaktywne aplikacje odsłaniające lokalną przestrzeń w kontekście literatury. Trzecia relacja zawęża się do międzynarodowego programu UNESCO opierającego się na spójności działań z pogranicza sztuki literackiej i marketingu. Nowoczesne miasto staje się projektem otwartym, mającym na celu stworzenie poczucia bliskości pomiędzy czytelnikiem/mieszkańcem/turystą a przestrzenią miejską. To szansa na stworzenie zupełnie nowej jakości w doświadczeniu literatury, ale także w jej produkcji i dystrybucji, gdzie humanizacja odgrywa kluczową rolę w tworzeniu i podtrzymywaniu wspólnoty.