Układy interakcyjne w teatrze dramatycznym - na podstawie badań własnych
 
Więcej
Ukryj
1
Katedra Socjologii Sztuki i Edukacji, Uniwersytet Łódzki, Polska
 
 
Data nadesłania: 24-01-2020
 
 
Data ostatniej rewizji: 09-03-2020
 
 
Data akceptacji: 21-03-2020
 
 
Data publikacji: 30-03-2020
 
 
Autor do korespondencji
Emilia Anna Zimnica-Kuzioła   

Katedra Socjologii Sztuki i Edukacji, Uniwersytet Łódzki, Polska
 
 
Studia Humanistyczne AGH 2020;19(1):27-40
 
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Artykuł dotyczy układów interakcyjnych w polskim teatrze dramatycznym. Autorka, na podstawie źródeł zastanych i wywołanych, analizuje następujące sytuacje: 1. aktorzy oddziałują na widzów 2; widzowie oddziałują nawzajem na siebie; 3.widzowie oddziałują na aktorów i 4. aktorzy oddziałują nawzajem na siebie. Charakteryzuje specyfikę owych interakcji poprzez następujące pojęcia: interferencja społeczna, syntonia, facylitacja społeczna, próżniactwo społeczne, deimmersja, defokusacja, uskrzydlenie grupowe. Nie zamierzam mówić o instytucji czy organizacji formalnej, ale o miejscu prezentacji spektaklu, o sytuacji, gdy naprzeciw siebie „stają” aktor i widz, i ten pierwszy podmiot zaczyna coś przedstawiać, prezentować, kreować, a drugi dokonuje aktu recepcji. Ta sytuacja konstytuuje teatr.
 
REFERENCJE (25)
1.
Aronson Elliot., Wilson Timothy D., Akert Robin.M., 1997, Psychologia społeczna. Serce i umysł, Wydawnictwo Zysk i S-ka, Poznań.
 
2.
Barciś Atur., Marzanna Graff, 2011, Rozmowy bez retuszu, Wydawnictwo M, Kraków.
 
3.
Bennis Warren, Biederman Patricia Ward, 1997, Organizing Genius: The Secrets of Creative Collaboration, Reading, MA, Addison-Wesley.
 
4.
Csikszentmihalyi Mihalyi., (2004), Flow, the secret to happiness, http://www.ted.com/talks/mihal...), odczyt 12.08. 2016.
 
5.
Csikszentmihalyi Mihalyi, 1997, Przepływ. Psychologia optymalnego doświadczenia, Studio Emka, Warszawa.
 
6.
Dietrich Margaret, 1987, Aktor a publiczność, [w:] W kręgu socjologii teatru na świecie, red. Teresa Pyzik, Eleonora Udalska, Wydawnictwo Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, Wrocław, warszawa, Kraków, Gdańsk, Łódź, s. 229-244.
 
7.
Goleman Daniel, 1999, Inteligencja emocjonalna w praktyce, Media Rodzina, Poznań.
 
8.
Golka Marian, 1996, Socjologiczny obraz sztuki, Poznań.
 
9.
Guczalska Beata, 2015, Trela, Wydawnictwo Marginesy, Warszawa.
 
10.
Gut Jerzy, Haman Wojciech, 1993, Docenić konflikt – od walki i manipulacji do współpracy, Wydawnictwo Kontrakt, Warszawa.
 
11.
Hausbrandt Andrzej, 1990, Elementy wiedzy o teatrze, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa.
 
12.
Kowalewicz Kazimierz, 1993, Teatr i odbiorca. Przygotowanie do teorii odbioru przedstawienia teatralnego, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź.
 
13.
Krakowska Joanna, 2018, red., Nie(świadomość) teatru, wypowiedzi i rozmowy, Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, Warszawa.
 
14.
Maciejewski Łukasz, 2015, Aktorki. Portrety, Społeczny Instytut Wydawniczy Znak, Kraków.
 
15.
Minkina Aleksandra, 2012, Studium socjologii artysty na przykładzie rozmów z aktorami Teatru im. Stefana Jaracza w Łodzi, niepublikowana praca licencjacka napisana pod kierunkiem dr Eweliny Wejbert-Wąsiewicz, Łódź.
 
16.
Osiński Zbigniew, 1972, Interakcja sceny i widowni w teatrze współczesnym, [w:] Z teorii teatru. Materiały z sesji teatralnej, Poznań 1970, red. tenże, Centralny Ośrodek Metodyki Upowszechniania Kultury, Warszawa, s. 47-101.
 
17.
Sułkowski Bogusław, 1993, Hamletyzowanie nasze. Socjologia sztuki, polityki i codzienności, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź.
 
18.
Świontek Sławomir, 2003, Zapis wykładów wygłoszonych dla studentów I roku kulturoznawstwa: Sławomira Świontka dwanaście wykładów z wprowadzenia do wiedzy o teatrze, red. Leszek Karczewski, Irena Lewkowicz, Maja Wójcik, Wydawnictwo UŁ, Łódź.
 
19.
Turner J.H., Stets J.E, 2009, Socjologia emocji, tłum. M. Bucholc, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
 
20.
Wojciszke Bogdan, (2011, 2012), Psychologia społeczna, Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR, Warszawa.
 
21.
Zimnica-Kuzioła Emilia, 2003, Światła na widownię. Socjologiczne studium publiczności teatralnej, Wydawnictwo UŁ, Łódź.
 
22.
Zimnica-Kuzioła Emilia, 2010, Aktualizujące tendencje widzów teatralnych – na podstawie badań własnych, „Szkice Humanistyczne”, t. X, nr 2-3 (vol.22), Wydawnictwo OSW, Olsztyn, s. 215-223.
 
23.
Zimnica-Kuzioła Emilia, 2012, Spektakl jako wydarzenie (spotkanie) i święto w ujęciu H.-G. Gadamera, „Szkice Humanistyczne”, (2012), tom XII, nr 4 (vol.30), s. 67-75.
 
24.
Zimnica-Kuzioła Emilia, 2018, Społeczny świat teatru. Areny polskich publicznych teatrów dramatycznych, Wydawnictwo UŁ, Łódź.
 
25.
Żuber Felicja, 1992, Publiczność teatralna. Studium publiczności Teatru Polskiego w Warszawie, Instytut Kultury, Warszawa.
 
eISSN:2300-7109
Journals System - logo
Scroll to top