Zachód wytworzył dwa podstawowe, mityczne archetypy muzułmanina. Pierwszy to wschodni mędrzec, bohater Baśni z tysiąca i jednej nocy, którego historyczną realizacją jest Saladyn, drugi zaś to groźny, opisany przez Freuda jako „niesamowity”, Starzec z Gór, za którego współcześnie uznawany jest Osama bin Laden.Przyjmując za punkt wyjścia ataki terrorystyczne z 11 września 2001 r., autor ukazał przesunięcie w imagologicznym odczytywaniu w obrębie zarysowanych archetypów. Oba typy funkcjonują w wyobraźni Zachodu od średniowiecza, wspólnie kreując ambiwalentny obraz Saidowskiego człowieka Wschodu, jednocześnie znanego, w jakimś stopniu oswojonego i groźnego, stanowiącego nie w pełni zrozumiałe zagrożenie. Od czasów kolonialnych Zachód „pozwalał” sobie na widzenie pierwszego, czyniąc Wschód bardziej widzialnym („samowitym”) i bardziej podporządkowanym. Wydarzenia z 11 września wymusiły zmianę tej perspektywy.