Analityka kulturowa, czyli jak narzędzia Data Science zmieniły humanistykę
 
Więcej
Ukryj
1
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, Instytut Nauk o Kulturze, Polska
 
 
Data nadesłania: 03-11-2021
 
 
Data ostatniej rewizji: 16-12-2021
 
 
Data akceptacji: 16-12-2021
 
 
Data publikacji: 31-03-2022
 
 
Autor do korespondencji
Andrzej Radomski   

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, Instytut Nauk o Kulturze, Plac Marii-Curie Skłodowskiej 4, 20-031, Lublin, Polska
 
 
Studia Humanistyczne AGH 2022;21(1):7-22
 
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
W artykule zostały przedstawione paradygmaty badawcze, które radykalnie zmieniły współczesną humanistykę. Najważniejszym z nich jest analityka kulturowa. Jest ona oparta na metodach Data Science. Autor prezentuje założenia data science, a następnie cechy charakterystyczne humanistyki cyfrowej i analityki kulturowej. W drugiej części artykułu zostały przedstawione przykłady badań i projektów prowadzonych w ramach analityki kulturowej. Są to projekty realizowane w DH Lab uniwersytetu w Yale, Software Studies Initiative oraz Media lab Katowice. Badania prowadzone w tych instytucjach przeobraziły humanistykę. Jej cechy charakterystyczne – to badanie dużych kolekcji danych, automatyzacja badań, wykorzystanie uczenia maszynowego i wizualizacja wiedzy. Nowa humanistyka, twierdzi autor, stała się nauką ścisłą.
 
REFERENCJE (15)
1.
Bod, R. (2013). Historia humanistyki. Zapomniane nauki. Warszawa: Alethea.
 
2.
Drucker, J. (2021). The Digital Humanities Course Book. An Introduction to Digital Method for Research and Scholarship. London  – New York: Routledge.
 
3.
Flasiński, M. (2018). Wstęp do sztucznej inteligencji. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
 
4.
Filip, G. (2019). Humanistyka rozmnożona. Pobrano z: https://prenumeruj.forumakadem... [12.12.2021].
 
5.
Jemielniak, D., Przegalińska A. (2020). Społeczeństwo współpracy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
 
6.
Jemielniak, D. (2019). Socjologia Internetu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
 
7.
Kozinets, R. (2012). Netnografia. Badania etnograficzne online. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
 
8.
Liu, A. (2011). Where Is Cultural Criticism in the Digital Humanities?. Pobrano z: https://dhdebates.gc.cuny.edu/... [13.12.2021].
 
9.
Manovich, L. (2020). Cultural Analytics. Cambridge MA: The MIT Press.
 
10.
Mayer-Schonberger, V., Cukier, K. (2014). Big Data. Rewolucja, która zmieni nasze myślenie, pracę i życie. Warszawa: MT Biznes.
 
11.
Oza, P. (2020). Digital humanities. An introduction. Pobrano z: https://www.researchgate.net/p... [13.12.2021].
 
12.
Nycz, R. (2019). Kultura jako czasownik. Sondowanie nowej humanistyki. Warszawa: Instytut Badań Literackich PAN.
 
13.
Patterson, J., Gibson, A. (2017). Deep learning. A Practitioner’s Approach. Sebastopol: O’Reilly Media.
 
14.
Svensson, P. (2016). Big Digital Humanities: Imagining a Meeting Place for the Humanities and the Digital. Pobrano z: https://www.jstor.org/stable/j... [13.12.2021].
 
15.
Szpunar, M. (2019). Kultura algorytmów. Kraków: Instytut Dziennikarstwa, Mediów i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego – Wydawnictwo ToC .
 
eISSN:2300-7109
Journals System - logo
Scroll to top